Tot nu toe bevond alles wat ik online zette zich in een zwarte doos. Ik heb nooit een idee gehad wie mijn site zoal bezocht. Natuurlijk sturen sommige bezoekers een berichtje, en zullen er meer zijn die dat niet doen, maar ik zou niet weten hoeveel mensen, wie ze zijn, wat ze hier uitvoeren. Ik zal vroeger vast ook wel webstats hebben gehad, maar ik kon ze nooit vinden. Nu wel: mijn nieuwe site is 29 keer bezocht. Dat is bijzonder, omdat hij nog niet eens online staat, tenminste niet onder mijn gewone webadres. Om dat geregeld te krijgen, zijn verschillende diensten nu 48 uur met elkaar aan het overleggen zonder dat ik er verder iets aan kan doen. Nader onderzoek leert dat de 29 bezoeken zijn afgelegd door slechts één unieke bezoeker. Die bezoeker ben ik natuurlijk zelf. Ik ben Mr. Bean die zichzelf een kerstkaart schrijft, zijn huis verlaat, de kaart in zijn brievenbus doet, thuiskomt en blij verrast doet als hij een kaart op de mat ziet liggen.
En toch.
Op een bepaalde manier werkt het nu al.
